..ja, wie wat bewaart, die heeft wat. In mijn familie is dat een bekend verschijnsel. We bewaren nogal wat, en we hebben nogal wat. Meestal geen dure dingen. Maar wel kostbare. Omdat die dingen een verhaal hebben. En als het verhaal interessant genoeg is komt daar in mijn geval soms een beeld van. En soms een heel project.
Dat is precies wat er is gebeurd met het bewaarde object op de foto. Gevonden in een sprookjesachtige tuin in Noord Spanje, in 2003. Het is de kop van een insekt, het vliegend hert. De rest was blijkbaar smakelijker. De bunzingen die in de tuin woonden lieten alleen de koppen liggen. Toen al wist ik dat ik hier iets mee moest. Sommige ideeën moet je ook even bewaren voor je weet welke kant je er mee op moet. En andere ideëen moet je wat langer laten liggen..
Inmiddels ben ik begonnen aan wat ik mijn insecten-project noem. Ik ben op onderzoek uitgegaan, en er ging een nieuwe, bizarre, fantastische wereld voor me open. In de komende blogs wil ik graag wat van die voor mij nieuwe ontdekkingen met jullie delen, en natuurlijk laten zien waar dat toe leidt. Omdat ik al een tijdje bezig ben met dit project neem ik de vrijheid in volstrekt niet-chronologische volgorde te vertellen over wat ik al gedaan heb. Ik denk dat ik volgende keer begin met Erik of het klein insectenboek. Of toch eerst iets over libellen en helikoptertjes? Of over die vlieg die per ongeluk tussen de bladzijden van een boek terecht kwam? Of…nou ja, jullie zien wel!
Wat een prachtige vorm. Ik verheug me op het vervolg! Grieke
Ziet er ingenieus uit zo’n kop. Hoeveel groot is het?
Op de foto lijkt ie wel heel erg reusachtig…ik heb ‘m even opgemeten -in het echt is ie zo’n 3,5 cm. Met lijf er bij wordt ie wel 8,5 cm, wat nogal uit de kluiten gewassen is voor een insect. Afgelopen zomer hebben we ze zien vliegen (letterlijk bedoel ik dus) , dat is best indrukwekkend gezicht. Ze vliegen rechtop trouwens!
Sjanneke
Je bouwt wel eenspanning op ik kan niet wachten op de volgende